در انتظار بهترین پروژه های معماری 2019

از آنجایی که به پایان سال 2018 رسیدیدم، هیجان انتظار برای تکمیل و افتتاح پروژه‌های مهم معماری در سال 2019 افزایش می‌یابد. بسیاری از پروژه‌هایی که سال‌های گذشته توسط معماران بنام و مشهوری طراحی شده، در یک بایگانی بلند مدت قرار داشتند.

به‌نقل از گروه معماری آرل، به‌دلیل شروع یا مدت اجرای برخی از پروژه‌هایی که در ادامه معرفی کرده ایم، سال ها به‌طول انجامیده یا شروعی ناامیدکننده داشته‌اند. معماری رشته‌ای است که گاهی مواقع به سرمایه‌گذاری بلندمدت و قابل توجهی وابسته است. تمام این موارد بدون ذکر موانع سیاست گذاری در این شغل می باشد. لذا در ادامه ما مهم ترین عناوینی که در سال 2019 افتتاح خواهند شد را معرفی کرده‌ایم.

مرکز هنرهای نمایشی تایپه-رم کولهاس

مرکز هنرهای نمایشی تایپه یک مسابقه معماری بود که پس از بررسی‌های وسواس گونه طرح ارائه شده توسط استودیو معماری رم کولهاس (OMA) به‌عنوان تیم برگزیده انتخاب گردید. طرح روی یک فروشگاه مواد غذایی ساخته شده و شامل یک تئاتر ۱۵۰۰ صندلی و دو تئاتر با صندلی ۸۰۰ تایی که به درون یک مکعب مرکزی منتهی می شوند، است.همچنین ملبس با شیشه مشجر که مکان‌های سن هر سه تئاتر را در یک کلیت منفرد ترکیب می‌کند. هر تئاتر می‌تواند مستقل یا به‌صورت ترکیبی بکار برده شود. هزینه ساختمان تقریبا با ۱۲۰ میلیون USD برآورد می‌شود و تکمیل آن در سال ۲۰۱۳ تخمین زده شده بود. اما به‌دلیل محدودیت‌های اجرایی و تکنولوژی معماری تا 2019 اجرای آن به‌طول انجامید.

مرکز موسیقی پاپ تایپه

سرمایه گذاری‌های تایپه بر روی موسیقی و مراکز در مجموعه Reiser Umemoto ادامه خواهد داشت. این مجموعه به خاطر علاقه مفرط مردم و دانشجویان موسیقی به موزیک پاپ طراحی شد و در سال 2019 افتتاح می‌گردد. پروژه فوق شامل فضاهای عملکردی گسترده برای جابجایی چندین هزار نفر را داراست و بیش از 62 هزار متر مربع را پوشش می‌دهد. پس از اتمام ساخت این مجموعه چهارمین موزه مستقل دنیا خواهد بود.

مرکز عمومی در نیویورک توسط توماس الکساندر

توماس الکساندر Heatherwick، با هدف ایجاد نقطه عطف عمومی در نیویورک، از طرح جذاب خود رونمایی کرد که در واقع این فضای عمومی با 16 طبقه، دارای 154 ردیف پله و 2500 واحد پله می باشد. همانطور که در تصاویر پیداست، نوعی بازی، هیجان و تعامل فیزیکی در فضا برقرار شده که پذیرای بسیاری از بازدیدکنندگان و شهروندان نیویورک خواهد بود.

در ادامه می توان به نمای ساختمان اشاره نمود که دارای نمای هندسی و به شکل لانه زنبوری بوده و توسط ورق فولادی به رنگ مس پوشیده شده است.

پردیس فرهنگی The Shed با سازه‌ای انعطاف پذیر

این پروژه که توسط Diller Scofidio + Renfro با همکاری گروه Rockwell طراحی شده است، یک مرکز فرهنگی 200000 فوت مربعی می‌باشد که سازه‌ای انعطاف پذیر داشته و می‌تواند پذیرای انواع رویدادهای مختلف در خود باشد. طرح این فضا به‌گونه‌ای، نمونه موفق و تحقق یافته پروژه “Fun Palace” یا قصر شادی اثرCedric Price، معمار انگلیسی، است که به‌صورت یک طرح ناتمام و فقط یک ایده در دهه 60 مطرح شده بود.

مخزن شانگهای

چین با سال‌ها خیره شدن به جهان ساختارهای ذهنی خود را بروز کرده و چشم خود را نسبت به ساخت ساز‌های صنعتی سال‌های گذشته بسته است. یکی از مهم‌ترین نمونه‌های این تغییر تفکر به پروژه مخزن یا همان Tank در شانگهای مربوط می‌شود که توسط گروه معماری OPEN صورت گرفته، و مجموعه ای از مخازن نفتی کشور چین را به گالری هنری و چشم اندازهای عمومی تغییر کاربری داده است.

این یک پروژه برجسته است که بدون شک در سال‌های آتی به عنوان یک نمونه مطالعاتی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. طبق پیش‌بینی‌های صورت گرفته این پروژه در ماه مارس 2019 تکمیل خواهد شد و فقط نیاز است به ایستگاه مترو 11 در شانگهای بروید تا این پروژه را مشاهده نمایید.

استادیوم الوکره، ورزشگاه جام جهانی 2022 قطر-زاها حدید

برنامه‌ریزی برای شروع و ساخت و ساز این پروژه در سال 2014، شروع به کار می‌کند و محل برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال با گنجایش 40000 هزار تماشاگر است. طرح این ورزشگاه با الهام از قایق‌های ماهیگیری و دکل کشتی‌های عربی به وجود آمده است. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های زیبای این ورزشگاه نحوه چیدمان مدولار صندلی‌ها می‌باشد که عمدتاً از چوب و مهندسی طراحی شدخ است که می‌توان آن را پس از اتمام رقابت‌ها جا به جا کرد و در مکان دیگری نصب و مورد استفاده قرار داد.

موزه ملی قطر

موزه ملی قطر جزء پروژه‌های شاخص شهر دوحه می‌باشد که توسط معمار مشهور فرانسوی، ژان نوول طراحی شده است. تصاویر جدیدی که از مراحل پایان ساخت این موزه منتشر شده بیانگر یک فرم مفهومی پیوسته از یک مجموعه‌ای عظیم می‌باشد. طبق برنامه این مجموعه زیبا در دسامبر 2018 افتتاح می‌گردد.

رستوران زیر آب، Snohetta

جدید ترین طرح اسنوهتا (snøhetta) پس از گذر از طراحی پروژه‌های بزرگ فرهنگی و هنری، یک رستوران منحصریه فرد زیر آب می‌باشد. پروژه‌ای جدید که خصوصیات برجسته این گروه معماری را به تصویر می کشد.

پروژه هزار درخت

پروژه هزار درخت استودیو معماری Heatherwick هنوز تا تکمیل شدن فاصله دارد، اما طبق پیش‌بینی‌ها تا آخر سال 2019 می‌توانیم باغ‌های معلق بابل را در شانگهای چین مشاهده کنیم. این پروژه 300 هزار متر مربعی یک قطعه بزرگ از توپوگرافی شهر شانگهای می‌باشد که مانند دو کوه بزرگ پوشیده از درختان رشد کرده و بیش از 400 تراس و هزار ستون ساختاری خواهد داشت.

برجLeeza SOHO، زاها حدید

گروه طراحی و معماری شرکت زاها حدید تصاویر جدیدی از برج Leeza SOHO در منطقه امور مالی پکن به نمایش گذاشته است. یکی از ویژگی‌های مهم این پروژه آتریوم 190 متری آن بوده که به‌صورت خط مارپیچی بین دو ساختمان قرار گرفته است. به غیر از آتریوم، 172 هزار متر فضای اداری و مسکونی تعبیه شده که از امکانات رفاهی کاملی برخوردار می‌باشد.

شهر روبی از استودیو معماری Adjaye

پروژه بعدی الهام بخش دیوید آجایه، به مانند تفکری رویایی در لیندا پایس درحال شکل‌گیری است. با گذر زمانی بیش از 10 سال، چشم انداز بدوی و انسان دوستانه لیندا پایس به اتمام خود نزدیک می‌شود. در حالی که هندسه تاشو یک المان جذاب محسوب می‌شود، رنگ متضاد ان بر جسارت و برجسته‌سازی آن نقش عمده‌ای ایفا می‌کند. رنگ قرمز یک تناژ بسیاری پیچیده و سخت برای تزریق در متریال بتن می‌باشد که استودیو معماریAdjaye  با متخصصان رنگ Pretesca در طول سالیان گذشته مشغول ساخت آن بودند.

سیاحت در مسیر مروارید نشان

مرکز بازدید Olgiati نقطه پایانی پروژه Pearling قرار دارد که سایت حفاظت شده پادشاهی بحرین به شمار می‌رود. این سایت تاریخ فرهنگ و اقتصاد منطقه صنعت مروارید را بررسی می‌کند. این مسیر بیش از 15 سایت مجزا (و 17 عنصر معماری) می‌باشد که شامل مسیرهای عجیب و غریب درون شهر است که بازدیدکننده را به درون استخر عمیق و پرآبی تاریخ و سنت بحرین غوطه ور می‌کند. این پروژه در سال 2019 به اتمام خواهد رسید و بازدیدکنندگان می‌توانند ساختارهای Olgiati را مشاهده نمایند.

موزه بزرگ مصر، Heneghan Peng Architects

تقریبا پس از 100 سال شیدایی مصر برای غرب، سایت تاریخی اهرام ثلاثه به محلی برای نمایش و گنجینه‌های باستانی مصر اختصاص یافته است. رقابت برای طراحی این پروژه در سال 2003 برگزار گردید و تقریبا 2 هزار اثر از 83 کشور را به خود جذب نمود. طراحی هِنگ پِن به دلیل پیشنهادش برای ایجاد یک صفحه دیجیتال نمایشی این موزه را منحصربه فرد ساخت. این صفحات دیجیتال قرار بود در تعامل با موزه‌های بزرگ دنیا، آثار آنها را در این موزه هم به‌نمایش بگذارد.